Ocena:
0/5 | 0 głosów
Jeżeli na bieżąco nie monitoruje się zagrożeń psychospołecznych (oczywiście przy współudziale pracownika służby bhp, lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami oraz samych pracowników) może prowadzić to do negatywnych konsekwencji. U pracowników mogą pojawiać się skutki fizjologiczne związane z dużym narażeniem na stres – mające charakter natychmiastowy lub długotrwały. Do skutków fizjologicznych stresu zawodowego można zaliczyć np. bóle głowy czy dolegliwości ze strony układu krążenia.
Reakcją na stres mogą być również skutki o charakterze psychologicznym, co ma szczególne przełożenie na poziom bezpieczeństwa pracy pracowników placówek weterynaryjnych. Do psychologicznych skutków stresu zalicza się rozdrażnienie, nerwowość, zniecierpliwienie czy zmienność nastroju.
Zagrożenia psychospołeczne prowadzące do stresu mają również przełożenie na relacje społeczne pracownika z otoczeniem, zarówno w miejscu pracy jak również poza nim. Do społecznych skutków stresu można zaliczyć izolowanie się, pogarszające się relacje z przełożonymi oraz współpracownikami, niechęć do działania oraz bierność.
Przedstawione wyżej zróżnicowane skutki stresu zawodowego, którego źródłem są zagrożenia psychospołeczne związane z życiem zawodowym, mają bezpośrednie przełożenie na pracownika i pośrednie na funkcjonowanie zakładu leczniczego dla zwierząt jako całości. W tym zakresie można mówić o skutkach podmiotowych oraz organizacyjnych. Do podmiotowych skutków stresu zalicza się w szczególności spadek jakości wykonywanej pracy, co wiąże się z utratą motywacji czy kontroli nad wykonywanymi czynnościami. Natomiast skutki stresu w obszarze szeroko rozumianej organizacji przejawiają się zwiększonymi absencjami chorobowymi, większą rotacją pracowników, spadkiem efektywności pracy, jak również w wykorzystywaniem czasu pracy niezgodnie z przeznaczeniem.
Reasumując, zagrożenia psychospołeczne występujące w zakładach leczniczych dla zwierząt prowadzące do stresu zawodowego nie mogą być prywatną sprawą pracowników. Obowiązkiem prowadzącego placówkę jest dokładanie starań w zakresie takiej organizacji pracy, aby poziom stresu zawodowego z nią związany był ograniczony do niezbędnego minimum – aby działał na pracowników stymulująco i mobilizująco, a nie destrukcyjnie. Punktem wyjścia są właściwe relacje międzyludzkie oraz przestrzeganie właściwych zasad współżycia społecznego w placówce zarówno w ramach relacji pionowych jak i poziomych – między współpracownikami. Nie bez znaczenia jest również właściwa realizacja obowiązku poszanowania wzajemnej godności oraz pozostałych dóbr osobistych, co wiąże się z realizacją jednej z podstawowych zasad prawa pracy.
Sebastian Kryczka
prawnik, ekspert prawa pracy oraz kontroli jego przestrzegania